'Netto koolhydraten' versus 'koolhydraten'?

Dan moet je eerst iets weten over polyolen

Een polyol is een organische chemische verbinding die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van meerdere -OH groepen. Een stof met twee -OH groepen noemt men een diol, met drie groepen een triol enz. Bekende polyolen zijn gehydrogeneerde suikers of suikeralcoholen zoals: mannitol, sorbitol, xylitol, maltitol, lactitol. (Bron: Wikipedia)

Polyolen zijn natuurlijke suikervervangers. Het zijn niet-intensieve zoetstoffen. (Zoetstoffen zijn stoffen die worden toegevoegd aan voedingsmiddelen om ze zoeter te maken.)
Bekende polyolen zijn: sorbitolen, mannitol, isomalt, polyglycitolstroop, maltitol, lacitol, xylitol en erythritol.
In tegenstelling tot suikers neemt je dunne darm bijna geen polyolen op. Dit betekent dat je bloedsuikerspiegel minder gevolgen ervaart van het innemen van polyolen, dan van het eten van geraffineerde suikers en intensieve zoetstoffen.
Hierdoor zullen klachten die gerelateerd zijn aan het eten van suikers (zoals energie pieken en dalen, vermoeidheid, een chagrijnig gevoel) minder merkbaar zijn. En dat is natuurlijk mooi meegenomen!
Deze natuurlijke suikervervangers zijn als veilig voor consumptie beoordeeld door de Europese autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA).
Dat zoetstoffen schadelijk zouden zijn voor de gezondheid, is gebaseerd op verkeerde conclusies en onzorgvuldige onderzoeken. De EFSA heeft een maximum toegelaten gehalte vastgesteld, waardoor je er niet te veel van binnenkrijgt bij normale consumptie.
Volgens het Voedingscentrum is er vanuit gezondheidsoogpunt dus geen reden om zoetstoffen te vermijden.
In de Europese Verordening nr. 1169/2011 is wettelijk geregeld hoe fabrikanten de consument moet informeren over hun producten. Daarin staat dat suiker, zetmeel en polyolen in de voedingswaardetabel op het etiket onder de koolhydraten vermeld moeten worden. Suiker en zetmeel zijn echte koolhydraten. Polyolen zijn dat strikt genomen niet. Toch vallen ze in de voedingswaardetabel onder de koolhydraten omdat ze van koolhydraten zijn afgeleid. Ze ontstaan namelijk door een bewerking van suikers (hydrogenering).
Een veelvuldig gebruik kan een laxerende werking hebben. Deze waarschuwing staat op producten die meer dan 10% toegevoegde polyolen bevatten.

Polyolen versus suiker

Het gebruik van polyolen ten opzichte van suiker heeft vele voordelen:
1. De meeste polyolen bevatten twee keer minder calorieën dan suiker
2. Minder koolhydraten
3. Minder tot geen effect op bloedsuikerspiegel
4.Geen nadelig effect voor je gebit
5.Veilig te gebruiken voor diabetespatiënten (met name erythritol)

Tellen polyolen mee als koolhydraten?

Polyolen vallen net als suiker onder koolhydraten. Het zijn echter niet-verteerbare koolhydraten en tellen dus niet mee in de zogenaamde netto-koolhydraten*. Je komt de suikervervangers tegen op het etiket van koolhydraatarme producten. De suikervervanger behoort tot de onverteerbare koolhydraten die je aftrekt van het aantal koolhydraten dat je binnenkrijgt. Het verlaat ons lichaam weer via de urine. Hierdoor leveren ze veel minder energie dan suiker.

*Netto koolhydraten zijn dus totale koolhydraten minus polyolen. In de Croissant Double Choc van Lignavita bijvoorbeeld zitten per portie 5,20 gram koolhydraten, waarvan 1,50 gram polyolen. Het aantal netto koolhydraten is dus slechts 3,7 gram (5,20 – 1,50).