Niko's verhaal

Ik zal mezelf even voorstellen. Ik ben een 50-jarige man die graag nog redelijk sportief is, evenwel zonder een echte fanatieke ‘sporter’ zijn. In eerste plaats ben ik een fietser. Mountainbiken draagt mijn voorkeur doch op de racefiets kan je me ook wel eens vinden. Daarnaast ben ik ook aanhanger en beoefenaar van het ‘Bourgondisch’ leven, waarbij ik graag menig streek- of ander bier mee naar binnen werk.

Vorig jaar had ik me nog voorbereid op een uitdaging, zijnde het uitrijden van een MTB-marathon Salkammerghut- trophy. Met veel moeite en oefening was ik erin geslaagd het laagste lichaamgewicht van de laatste jaren te halen zijnde 83 kg. Ik kwam van 85 kg. Om die 2 kilo eraf te krijgen heb ik echt veel moeite moeten doen. Het was niet evident. Enfin, ik reed de marathon uit (voor de kenners 120 km met +5000 hoogtemeters), maar ik werd tijdens het klimmen keihard geconfronteerd met het feit dat ik eigenlijk te zwaar was. Na deze uitdaging stopte ik gedurende enkele maanden met fietsen, maar at en dronk natuurlijk gewoon door. Mijn lichaamgewicht nam gestaag toe, tot de wijzer bijna 89 kilogram aangaf.

Ik begon terug te fietsen, maar mijn gewicht kreeg ik niet terug onder controle. Ik moest hulp zoeken en vond deze bij diëtiste, en tevens nichtje/pleegdochter Janne Jordan. Hoewel ik natuurlijk al lang wist dat Janne diëtiste was, had ik haar nooit aangesproken om hulp te krijgen, maar ik moest IETS doen: dat was duidelijk.

Janne werkt o.a. met Lignavita producten. Ik was argwanend voor de mogelijke smaak en vreesde nooit genoeg te hebben aan kleine porties eten, zelfs al mocht dit meermaals per dag.

Nu, ik begon er toch aan. Na een theoretische uitleg die ik kreeg van Janne, kreeg ik ook uitleg over hoe ik welke producten/maaltijden diende te nemen. Het feit dat er een actie was tijdens de maand Januari (-50% korting), trok me, moet ik in alle eerlijkheid wel vermelden, over de meet.

Ik vergeet nog dat ik, vooraf, mijn akkoord had gegeven om een Testimonial te schrijven als haar hulp een positief effect zou hebben. Er moesten dan voor- en na foto’s getrokken worden. Bij deze dus de foto’s die genomen werden in haar werkruimte.

De uitleg van Janne was glashelder, dat had ik verwacht. De smaak van de producten was goed tot zelfs lekker, dat had ik eigenlijk niet verwacht. Het eerste ontbijt viel me echter ontzettend mee. De maaltijden aangevuld met groenten waren eigenlijk echt gewoon lekker. Ook de porties, die eerst erg klein overkwamen, zijn goed doenbaar, zeker als je ze aanvult met groenten. Ik werd meer en meer enthousiast en ik wist dan ook dat ik dit dieet zeker een aantal weken zou kunnen volhouden. Het dieet was opgedeeld in 3 fasen: rood-oranje-groen.

Tijdens de rode fase (mijn eerste week) genoot ik van het eten net zoals ik van ander eten zou genieten. Na 3 dagen voelde ik dat er iets veranderde. Ik voelde me goed, maar ik herinner me de eerste ochtendrit met mijn racefiets: die was moeilijk en ik had moeite om mijn ochtend-toer’ke (35 km) af te ronden. Janne had gesproken van een ketose toestand: ik bevond me er duidelijk in. De latere tochten begonnen terug vlotter tot zeer vlot te verlopen. Als ik mijn snelheid en hartslag wat lager hield, had ik geen problemen. Dit gold ook voor de jogging-toer’kes die ik soms liep.